terug
Kompas van Maasgouw
Deel dit bericht:
Het kompas onderzoekt: Stuff Stumpkes van Wolfhagen
Kompas van MaasgouwBron: Het Kompas van Maasgouw - Het liveblog van Maasgouw - Betrokken en betrouwbaar.
Nieuws op een luchtige manier mét een knipoog
MAASBRACHT – De Maasbrachter kermis klopt weer op de deur en dat betekent niet alleen botsauto’s, schiettent en liters bier, maar vooral ook de jaarlijkse terugkeer van de stuff stumpkes bij Slagerij Wolfhagen Maasbracht. Maar wat is zo’n stumpke nou precies? En zit er écht paard in, zoals de roddel al decennia wil?
Het Kompas ging in de culinaire archieven graven en kwam uit bij iets dat moeilijk te vangen is in één woord. Het stumpke zweeft ergens tussen een gehaktbal en een frikandel in, stevig van bite maar toch luchtig, en wordt traditioneel geserveerd met een royale schep curry-uien saus eroverheen. Een gerecht dat tegelijk volks en mysterieus is – typisch Maasbracht.
Wolfhagen zelf doet vaagjes als we hem om uitleg vragen. “Ach, stumpkes moet je niet analyseren, je moet ze gewoon eten,” grijnst hij. Over het vermeende paardenvlees is hij duidelijker: “Nee, dat is kermispraat. Rund en varken, meer niet.” Toch zijn er dorpslegendes die hardnekkig beweren dat er ooit een vleugje paard in de gehaktmolen is beland – al lijkt niemand daar ooit wakker van te hebben gelegen.
Het culinaire palet van Maasbracht kent vele kleuren, maar het stumpke van Wolfhagen is de primaire tint: ongecompliceerd, eerlijk, maar tegelijk verrassend gelaagd. Wie ooit nog spreekt van ‘snackbarvoer’ heeft duidelijk nooit de umami van curry-uien gecombineerd met slagerskunst geproefd.
Hoe dan ook, het volk staat er ieder jaar weer voor in de rij. Eerst een rondje in de rups, dan een naar huis voor de stumpkes.
Kermis in Maasbracht zonder stumpkes is als een schiettent zonder knal. Onmogelijk.
Nieuws op een luchtige manier mét een knipoog
MAASBRACHT – De Maasbrachter kermis klopt weer op de deur en dat betekent niet alleen botsauto’s, schiettent en liters bier, maar vooral ook de jaarlijkse terugkeer van de stuff stumpkes bij Slagerij Wolfhagen Maasbracht. Maar wat is zo’n stumpke nou precies? En zit er écht paard in, zoals de roddel al decennia wil?
Het Kompas ging in de culinaire archieven graven en kwam uit bij iets dat moeilijk te vangen is in één woord. Het stumpke zweeft ergens tussen een gehaktbal en een frikandel in, stevig van bite maar toch luchtig, en wordt traditioneel geserveerd met een royale schep curry-uien saus eroverheen. Een gerecht dat tegelijk volks en mysterieus is – typisch Maasbracht.
Wolfhagen zelf doet vaagjes als we hem om uitleg vragen. “Ach, stumpkes moet je niet analyseren, je moet ze gewoon eten,” grijnst hij. Over het vermeende paardenvlees is hij duidelijker: “Nee, dat is kermispraat. Rund en varken, meer niet.” Toch zijn er dorpslegendes die hardnekkig beweren dat er ooit een vleugje paard in de gehaktmolen is beland – al lijkt niemand daar ooit wakker van te hebben gelegen.
Het culinaire palet van Maasbracht kent vele kleuren, maar het stumpke van Wolfhagen is de primaire tint: ongecompliceerd, eerlijk, maar tegelijk verrassend gelaagd. Wie ooit nog spreekt van ‘snackbarvoer’ heeft duidelijk nooit de umami van curry-uien gecombineerd met slagerskunst geproefd.
Hoe dan ook, het volk staat er ieder jaar weer voor in de rij. Eerst een rondje in de rups, dan een naar huis voor de stumpkes.
Kermis in Maasbracht zonder stumpkes is als een schiettent zonder knal. Onmogelijk.
Deel dit bericht:

