terug
Kompas van Maasgouw
Deel dit bericht:
445 bezoekers bij 'Gluren bij de buren' in Thorn
Kompas van MaasgouwBron: Het Kompas van Maasgouw - Het liveblog van Maasgouw - Betrokken en betrouwbaar.
Nieuws op een luchtige manier mét een knipoog
Officieel cultuur, stiekem burengerucht
Officieel een rondleiding langs de hotspots, in werkelijkheid een tour langs de keukenkastjes en tuintjes van het hele dorp
THORN – Gisteravond stond Thorn in het teken van de 19e editie van de Cultuurhistorische Zomeravond, beter bekend als ‘Gluren bij de Buren’. Met een officiële route langs de abdijkerk, het RHIDOC, Museum Thorn en een voormalige patriciërswoning aan de Wijngaard trok het evenement maar liefst 445 deelnemers — veel meer dan de 300 waar de organisatie op had gerekend.
Formeel ging het om een culturele verkenning van het Witte Stadje en zijn rijke verleden, maar wie goed luisterde en nog beter keek, merkte al snel dat de échte belangstelling elders lag. Niet bij de geveltekens, maar bij de tuintjes, de keukens en vooral de vraag die menig inwoner bezighoudt: “Waar doen ze het toch van?”
“De route was mooi, daar niet van,” vertelt een vrouw uit de Hofstraat, “maar als je om je heen keek, zag je iedereen stiekem gluren in andere straten. Bij de buren die niet meededen, maar die wel een Vespa voor de deur hebben, een keuken die niet van Ikea is en elk jaar vier keer op vakantie lijken te gaan.”
“Daar ging het écht om,” vult een man aan die anoniem wil blijven. “Je kijkt natuurlijk naar het stichtbestuur en die oude verhalen, maar in je achterhoofd vraag je: waar halen ze de centen vandaan?
Dat witte geveltje ziet er immers allemaal hetzelfde uit, maar de binnenkant… tja, dat is andere koek.”
Onderweg stopten velen even bij een openstaande achterdeur waar ze ‘toevallig’ bleven hangen. “Ik was eigenlijk op zoek naar het verhaal over de stiftdames,” bekent een deelnemer uit Ittervoort, “maar mijn blik werd meteen getrokken door die design-koffiemachine die bonen per soort herkent. Dat zegt meer over een huishouden dan duizend jaar geschiedenis.”
De organisatie spreekt van een “doorslaand succes” en wijst op het zachte weer en de culturele belangstelling. Toch vat één Thornse bezoeker het treffend samen:
“Met bijna vijfhonderd mensen die op een dinsdagavond door de wijk lopen, weet je één ding zeker: ze komen niet alleen voor de geschiedenis, maar vooral voor de dorpsroddel. En dat is misschien wel het mooiste erfgoed dat Thorn te bieden heeft.”
Nieuws op een luchtige manier mét een knipoog
Officieel cultuur, stiekem burengerucht
Officieel een rondleiding langs de hotspots, in werkelijkheid een tour langs de keukenkastjes en tuintjes van het hele dorp
THORN – Gisteravond stond Thorn in het teken van de 19e editie van de Cultuurhistorische Zomeravond, beter bekend als ‘Gluren bij de Buren’. Met een officiële route langs de abdijkerk, het RHIDOC, Museum Thorn en een voormalige patriciërswoning aan de Wijngaard trok het evenement maar liefst 445 deelnemers — veel meer dan de 300 waar de organisatie op had gerekend.
Formeel ging het om een culturele verkenning van het Witte Stadje en zijn rijke verleden, maar wie goed luisterde en nog beter keek, merkte al snel dat de échte belangstelling elders lag. Niet bij de geveltekens, maar bij de tuintjes, de keukens en vooral de vraag die menig inwoner bezighoudt: “Waar doen ze het toch van?”
“De route was mooi, daar niet van,” vertelt een vrouw uit de Hofstraat, “maar als je om je heen keek, zag je iedereen stiekem gluren in andere straten. Bij de buren die niet meededen, maar die wel een Vespa voor de deur hebben, een keuken die niet van Ikea is en elk jaar vier keer op vakantie lijken te gaan.”
“Daar ging het écht om,” vult een man aan die anoniem wil blijven. “Je kijkt natuurlijk naar het stichtbestuur en die oude verhalen, maar in je achterhoofd vraag je: waar halen ze de centen vandaan?
Dat witte geveltje ziet er immers allemaal hetzelfde uit, maar de binnenkant… tja, dat is andere koek.”
Onderweg stopten velen even bij een openstaande achterdeur waar ze ‘toevallig’ bleven hangen. “Ik was eigenlijk op zoek naar het verhaal over de stiftdames,” bekent een deelnemer uit Ittervoort, “maar mijn blik werd meteen getrokken door die design-koffiemachine die bonen per soort herkent. Dat zegt meer over een huishouden dan duizend jaar geschiedenis.”
De organisatie spreekt van een “doorslaand succes” en wijst op het zachte weer en de culturele belangstelling. Toch vat één Thornse bezoeker het treffend samen:
“Met bijna vijfhonderd mensen die op een dinsdagavond door de wijk lopen, weet je één ding zeker: ze komen niet alleen voor de geschiedenis, maar vooral voor de dorpsroddel. En dat is misschien wel het mooiste erfgoed dat Thorn te bieden heeft.”
Deel dit bericht: