terug
Parochiekerk H. Martinus Linne
OPGEVEN VAN MISINTENTIES
Minstens 3 weken van te voren als volgt opgeven: een briefje met de voornaam en naam voor wie de intentie bestemd is en de datum met €. 30,- (weekend en feestdagen) in envelop inleveren bij: mevrouw G. Schuren (Grotestraat 33) of bij Mw. M. Goossen (Gelreplein 30).
LITURGISCHE KALENDER
Zaterdag 12 juni: 11e zondag door het jaar
19.15u: uit dankbaarheid bij het 40 jarig priesterjubileum pastoor Creemers
Dinsdag 15 juni:
19.00u: toediening van het sacrament van het Vormsel aan een aantal kinderen van Linne door Mgr. E. de Jong in de kerk van Maasbracht (i.v.m. de coronamaatregelen is daar meer plaats voor de familieleden)
Zaterdag 19 juni: 12e zondag door het jaar
19.15u: voor onze zieken
OVERLEDEN
Op 29 mei ging onze parochiane Els Reijners-Graef van Oeverzicht plots van ons heen. Zij werd 76 jaar. Moge God haar nu rust en vrede geven in het eeuwig leven. Wij bidden de Heer ook om troost voor de familie die achterblijft.
AANMELDEN VOOR AUTOMATISCHE ONTVANGST NIEUWSBRIEF
U kunt zich van nu af aanmelden om elke week automatisch de Nieuwsbrief per mail te ontvangen. Stuur een mailtje met uw mailadres naar info@parochiefederatie-maasbracht.nl en we maken het in orde voor u!
MIJMERINGEN BIJ 40 JAAR PRIESTERSCHAP
In ons gezin (vier jongens en twee meisjes) was het geloof iets heel vanzelfsprekends. Bidden voor en na het eten; morgengebed en avondgebed. En de jongens werden natuurlijk allemaal misdienaar. Dat betekende: elke morgen om 6 uur op en om 7 uur de Mis dienen – in de kerk of in de kapel. Voor begrafenissen en huwelijken kregen we vrij van school. Dat was mooi meegenomen. Mijn vader had twee zussen in het klooster; mijn moeder twee broers die pater Kapucijn waren. We schreven hun brieven met Kerstmis en Pasen, want zelf mochten ze in die tijd niet of nauwelijks naar huis komen.
Toen ik in groep 6 zat – ik was toen een jaar of 10 – werd een van mijn heerooms die missionaris was in Congo, gevangengenomen en samen met 30 andere paters en een aantal zusters opgesloten in een kleine ruimte. Ze kregen weinig eten en werden gedwongen om te werken voor de Simba's, een rebellenbeweging die Congo onveilig maakte. Na negen maanden gevangenschap werden de paters op wrede wijze vermoord en in een rivier voor de krokodillen gegooid. De zusters die de moordpartij gelukkig overleefden getuigden dit later. Ze vertelden ook dat Pater Leo er altijd de moed in hield en met zijn humor ook zijn medegevangenen wist op te beuren.
Voor mij was pater Leo een held en martelaar. Iemand die je wil navolgen. Maar in de tijd dat ik naar het college ging was er een grote crisis in de Kerk. Heel veel priester traden uit het ambt – ook priesters die ik kende en in wie ik vertrouwen stelde. Ik zei tegen mezelf: "Als zij dat niet kunnen volhouden, dan zal dat mij ook wel niet lukken". Het ideaal werd opgeborgen. Ik ging naar Antwerpen om Maatschappelijk Werk te studeren. Maar in het laatste jaar van die opleiding kwam toch weer het verlangen terug om priester te worden, maar dat wilde ik wel met een gedegen opleiding doen. Dus meldde ik me bij Mgr. Gijsen en in september 1975 begon ik met de seminarieopleiding in Rolduc. Na zes jaar, op 13 juni 1981 werd ik (samen met o.a. Ruud Goertz uit Linne) priester gewijd in de kathedraal van Roermond en op 14 juni droeg ik mijn eerste H. Mis op in Opitter (bij Bree). Het hele dorp was prachtig versierd!
Ik werd achtereenvolgend kapelaan in Weert, pastoor in Hoogvonderen (Roermond), in Elsloo en in Nederweert. In 1995 werd ik benoemd in Maasbracht en later kwamen daar achtereenvolgens Stevensweert, Linne, Brachterbeek en Ohé en Laak bij.
Het kerkelijk leven is in de voorbije 40 jaar wel flink veranderd! In Elsloo had ik nog zo'n 100 doopjes per jaar, evenveel communicantjes, veel huwelijken en uitvaarten. Toen ik in Maasbracht kwam, was daar nog elke zaterdagavond een H. Mis en twee op zondagmorgen. Nu is er één H. Mis per weekend in elk van de vijf parochies van onze federatie. En de vraag is of dat in de toekomst zo zal blijven. Het aantal kerkgangers is immers flink gedaald en ook de belangstelling voor doopsel, vormsel, huwelijk en uitvaart is drastisch afgenomen.
Dat kan soms frustrerend zijn! De Kerk in West-Europa lijkt stervend te zijn en als priester lijk je dan op iemand die een stervensproces aan het begeleiden is. En de hele coronacrisis lijkt dit proces nog te versnellen. Ik probeer me bij dit alles te spiegelen aan onze lieve Heer. Toen Hij aan het kruis hing, hadden de meesten Hem verlaten, zelfs een deel van zijn leerlingen. Onder het kruis stonden maar een paar mensen om te waken en te bidden.
Maar uiteindelijk is het Pasen geworden! Jezus is verrezen en Hij heeft zijn weggelopen leerlingen vergeven. Ik reken erop dat ook de Kerk in de toekomst weer zal verrijzen, dat er nieuw leven zal komen. Maar in die tussentijd moet er wel een groepje mensen zijn dat waakt en bidt, dat zijn best blijft doen om het geloof levend te houden. En daar wil ik graag bij horen! U ook, hoop ik!
Pastoor L. Creemers
Deel dit bericht:
Parochienieuws
Parochiekerk H. Martinus LinnePastoor: L. Creemers Kerkplein 2 6051 DT Maasbracht
Tel: 468250
B.g.g. in dringende gevallen: Mob: 06-55735772
e-mail: pastoor.creemers@parochiefederatie-maasbracht.nl
Kapelaan: J. Boon Kerkstraat 9 6051 JG Maasbracht
Tel: 480867
b.g.g. in dringende gevallen: Mob: 06-50630504
e-mail: kapelaan.boon@parochiefederatie-maasbracht.nl
Kerkbestuur: Secretariaat Kerkplein 2 6051 DT Maasbracht
Op onderstaand site van de Parochiefederatie kunt u wekelijks een uitgebreide Nieuwsbrief lezen:
http://www.parochiefederatie-maasbracht.nl/
Kerkbijdrage, misstipendia, giften: Rekeningnummer: NL30 RABO 0129301388
Tel: 468250
B.g.g. in dringende gevallen: Mob: 06-55735772
e-mail: pastoor.creemers@parochiefederatie-maasbracht.nl
Kapelaan: J. Boon Kerkstraat 9 6051 JG Maasbracht
Tel: 480867
b.g.g. in dringende gevallen: Mob: 06-50630504
e-mail: kapelaan.boon@parochiefederatie-maasbracht.nl
Kerkbestuur: Secretariaat Kerkplein 2 6051 DT Maasbracht
Op onderstaand site van de Parochiefederatie kunt u wekelijks een uitgebreide Nieuwsbrief lezen:
http://www.parochiefederatie-maasbracht.nl/
Kerkbijdrage, misstipendia, giften: Rekeningnummer: NL30 RABO 0129301388
OPGEVEN VAN MISINTENTIES
Minstens 3 weken van te voren als volgt opgeven: een briefje met de voornaam en naam voor wie de intentie bestemd is en de datum met €. 30,- (weekend en feestdagen) in envelop inleveren bij: mevrouw G. Schuren (Grotestraat 33) of bij Mw. M. Goossen (Gelreplein 30).
LITURGISCHE KALENDER
Zaterdag 12 juni: 11e zondag door het jaar
19.15u: uit dankbaarheid bij het 40 jarig priesterjubileum pastoor Creemers
Dinsdag 15 juni:
19.00u: toediening van het sacrament van het Vormsel aan een aantal kinderen van Linne door Mgr. E. de Jong in de kerk van Maasbracht (i.v.m. de coronamaatregelen is daar meer plaats voor de familieleden)
Zaterdag 19 juni: 12e zondag door het jaar
19.15u: voor onze zieken
OVERLEDEN
Op 29 mei ging onze parochiane Els Reijners-Graef van Oeverzicht plots van ons heen. Zij werd 76 jaar. Moge God haar nu rust en vrede geven in het eeuwig leven. Wij bidden de Heer ook om troost voor de familie die achterblijft.
AANMELDEN VOOR AUTOMATISCHE ONTVANGST NIEUWSBRIEF
U kunt zich van nu af aanmelden om elke week automatisch de Nieuwsbrief per mail te ontvangen. Stuur een mailtje met uw mailadres naar info@parochiefederatie-maasbracht.nl en we maken het in orde voor u!
MIJMERINGEN BIJ 40 JAAR PRIESTERSCHAP
In ons gezin (vier jongens en twee meisjes) was het geloof iets heel vanzelfsprekends. Bidden voor en na het eten; morgengebed en avondgebed. En de jongens werden natuurlijk allemaal misdienaar. Dat betekende: elke morgen om 6 uur op en om 7 uur de Mis dienen – in de kerk of in de kapel. Voor begrafenissen en huwelijken kregen we vrij van school. Dat was mooi meegenomen. Mijn vader had twee zussen in het klooster; mijn moeder twee broers die pater Kapucijn waren. We schreven hun brieven met Kerstmis en Pasen, want zelf mochten ze in die tijd niet of nauwelijks naar huis komen.
Toen ik in groep 6 zat – ik was toen een jaar of 10 – werd een van mijn heerooms die missionaris was in Congo, gevangengenomen en samen met 30 andere paters en een aantal zusters opgesloten in een kleine ruimte. Ze kregen weinig eten en werden gedwongen om te werken voor de Simba's, een rebellenbeweging die Congo onveilig maakte. Na negen maanden gevangenschap werden de paters op wrede wijze vermoord en in een rivier voor de krokodillen gegooid. De zusters die de moordpartij gelukkig overleefden getuigden dit later. Ze vertelden ook dat Pater Leo er altijd de moed in hield en met zijn humor ook zijn medegevangenen wist op te beuren.
Voor mij was pater Leo een held en martelaar. Iemand die je wil navolgen. Maar in de tijd dat ik naar het college ging was er een grote crisis in de Kerk. Heel veel priester traden uit het ambt – ook priesters die ik kende en in wie ik vertrouwen stelde. Ik zei tegen mezelf: "Als zij dat niet kunnen volhouden, dan zal dat mij ook wel niet lukken". Het ideaal werd opgeborgen. Ik ging naar Antwerpen om Maatschappelijk Werk te studeren. Maar in het laatste jaar van die opleiding kwam toch weer het verlangen terug om priester te worden, maar dat wilde ik wel met een gedegen opleiding doen. Dus meldde ik me bij Mgr. Gijsen en in september 1975 begon ik met de seminarieopleiding in Rolduc. Na zes jaar, op 13 juni 1981 werd ik (samen met o.a. Ruud Goertz uit Linne) priester gewijd in de kathedraal van Roermond en op 14 juni droeg ik mijn eerste H. Mis op in Opitter (bij Bree). Het hele dorp was prachtig versierd!
Ik werd achtereenvolgend kapelaan in Weert, pastoor in Hoogvonderen (Roermond), in Elsloo en in Nederweert. In 1995 werd ik benoemd in Maasbracht en later kwamen daar achtereenvolgens Stevensweert, Linne, Brachterbeek en Ohé en Laak bij.
Het kerkelijk leven is in de voorbije 40 jaar wel flink veranderd! In Elsloo had ik nog zo'n 100 doopjes per jaar, evenveel communicantjes, veel huwelijken en uitvaarten. Toen ik in Maasbracht kwam, was daar nog elke zaterdagavond een H. Mis en twee op zondagmorgen. Nu is er één H. Mis per weekend in elk van de vijf parochies van onze federatie. En de vraag is of dat in de toekomst zo zal blijven. Het aantal kerkgangers is immers flink gedaald en ook de belangstelling voor doopsel, vormsel, huwelijk en uitvaart is drastisch afgenomen.
Dat kan soms frustrerend zijn! De Kerk in West-Europa lijkt stervend te zijn en als priester lijk je dan op iemand die een stervensproces aan het begeleiden is. En de hele coronacrisis lijkt dit proces nog te versnellen. Ik probeer me bij dit alles te spiegelen aan onze lieve Heer. Toen Hij aan het kruis hing, hadden de meesten Hem verlaten, zelfs een deel van zijn leerlingen. Onder het kruis stonden maar een paar mensen om te waken en te bidden.
Maar uiteindelijk is het Pasen geworden! Jezus is verrezen en Hij heeft zijn weggelopen leerlingen vergeven. Ik reken erop dat ook de Kerk in de toekomst weer zal verrijzen, dat er nieuw leven zal komen. Maar in die tussentijd moet er wel een groepje mensen zijn dat waakt en bidt, dat zijn best blijft doen om het geloof levend te houden. En daar wil ik graag bij horen! U ook, hoop ik!
Pastoor L. Creemers
Deel dit bericht: